“Aparece aforcado” na prisom da Lama o recluso Borja Martín Gómez

dibujocarcelysangreFoi no módulo  número 14 de primeiro grau do Centro Penitenciário da Lama onde “apareceu aforcado” o preso Borja Martín Gómez, Volvo, entre as 13h e as 16h do passado sábado. Nom obstante, a nova nom transcendeu entre as grande as grandes empresas de comunicaçom por entender que se tratava de um “simples suicídio”.

Volvo, como assim era conhecido, participou ativamente na campanha Cárcel=Tortura e estava submetido a contínuos deslocamentos por animar ao resto de reclusos a tomar parte das mobilizaçons contra as prisions. Segundo remitem os seus achegados, a versom oficial do aforcamento nom coincide com a boa autoestima do preso polo que descartam a possibilidade do suicídio.

Campos de extermínio

Lembramos que há quase um ano também no Centro Penitenciario de A Lama de novo “aparecia morto” o preso Eugenio García Serrano, Gavioto, aos 48 anos de idade e que também luitara desde dentro da prisom contra os regimes FIES e o sistema carcerário. Até o dia de hoje tanto as suas famílias como amizades e companheiras/os ainda nom conseguírom esclarecer o acontecido o 30 de abril de 20fugaa14.

A continuaçom remitimos um escrito de Gaivoto no 2008 no que detalha as condiçons de vida de A Lama: “El día 23/09 se me plantaron en la celda los carceleros y estaba leyendo el correo y uno de ellos me rompió una carta y quiso pegarme. Yo sólo les di dos ladridos y salieron corriendo (están acostumbrados a pegar a la gente y que no se les revuelvan). El caso es que vinieron unos 15 guardias en plan amenazas pero no se atrevían a entrar y después de asegurar que no habría paliza, les dejé que me esposaran y me llevaron al celular (1ª fase) allí me desnudaron y me golpearon; siguieron con empujones, amenazas y todo tipo de humillaciones. Me tuvieron dos días desnudo en una celda bajo el Art. 72, sin nada y sin patio. Cuando me levantaron el art., en vez de conducirme al módulo 14 de 1er grado, 2ª fase, me llevaron al ala corta del celular. Me mantienen en una especie de aislamiento, pues yo debería estar con presos de 2ª fase. No me traen ni mis efectos personales, ni mis fotos, ni mis papeles y tampoco me han dado paso a las llamadas. Yo escribiré al Juez y al Juzgado de Guardia porque se pasan todo el rato amenazando, me quitan mis cosas, y me zarandean para provocarme.”

Desde o Organismo Popular Anti-repressivo CEIVAR denunciamos umha vez mais os numerosos assassinatos que se estám a acometer dentro das prisons espanholas e que contam com um grande entramado institucional: o Governos com os seus ministérios, Instituciones Penitenciárias, juíces, médicos, carceleiros, polícias… Assassinatos que quedarám impunes umha vez mais mas que nós nom esquecemos.